نامه

 

خرابه ای که تو آباد کرده ای با هیچ چیز ویران نمی شود ... 

این خرابه را هم آباد کن ...

لب های رقیه از عطش خشک شده * این نامه به دست آب باید برسد 

بارون

برای تو بسه یه قطره آب ...

نده با گریه هات منو عذاب...

توی خیمه هامون 

دیگه قحط آبه 

روی صورت تو اشکای ربابه ...

کاشکی یکم بارون بباره علی عل ی

رفته عمو که آب بیاره علی علی 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خیلی وقتا که دلم میگیره یاد تو می افتم یاد تویی که دستاتو بستند تا دست و پا نزنی ...

جان مادرت یه گوشه چشمی ... 

اجازه !

سلام 

نمیدانم لیاقت اینو دارم که سلامم رو بپذیری . . . 

اما تو لایق هر سلامی 

مرا ببخش که چقدر زود از یادم رفت که تو همین روز ها رخت نیلی گشت و ... 

باز امشب تلویزیون را دیدم و برج میلاد را ...! 

حجم سبز

دیگر پنج شنبه و جمعه برایم معنی ندارد 

دیگر از شنبه ها بیزار نیستم 

وقتی نیستی همه ی روزها را پنجشنبه می بینم

 آرزوی فردا را میکشم

اما ...

اللهم عجل لولیک الفرج 

مسافر

وقتی از کنار کوچه ی تو رد می شوم 

هنوز نمی توانم حس بی تو بودن را از ذهنم بیرون کنم 

انگار همین دیروز بود 

مرا ببخش ... 

ناگهان چه قدر زود دیر می شود ... 

خانه ی دوست

امروز هم گذشت 

تنها دلخوشیم اینه که  یه روز از روزهایی که باید منتظرت بمانم  کاسته شد 

سخت است بر من که همه را ببینم اما تورا نبینم  ـ ـ ـ 

صدای اذان می آید  ـ ـ ـ

 

در دیاری که رفیقان همه دل می شکنند  * به تو نازم که وجودت غم دل می شکند 

 

لحظه گمشده

... در باز شد 
او با فانوسش به درون وزید 
زیبایی رها شده ای بود 
و من دیده به راهش بودم ...