نرو...!

هی مینویسم و پاک میکنم ، میخواهم برایت چیزی بنویسم اما این دل زنگ خورده چیزی تراوش نمیکنه، دلیلش شاید اینه که تصور تو در دلم نمیگنجد! یا نه دلم اونقد پُره که تو رو نمی تونه جا بده بهتر بگم تو جایی توش نداری !

اما با این همه تنها چیزی که آرومم میکنه یاد توست تو که میای خیلی جای خیلیا رو میگیری! تو که میای بی اختیار دل همه رو رها میکنه و تمام وجودشو تقدیم تو میکنه ! خیلی وقتا همه میگن بیا منتظرتیم اما من میگم نرو ! چرا که با رفتن تو دوباره دلم همان میشود که بود ...

دل بی صاحب به درد کسی نمی خوره... !

نرو و صاحب این سوخته دل تو باش ...

فضای سینه پر از عشق بی کرانه توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست .